«ما جویاى که هستیم؟»ما دلشده،به دنبال امام میرویم و سراغ امام می‏گیریم و امام می‏جوئیم.«امام کیست؟و چه اثرى در زندگى معنوى و مادى ما تواند داشت؟»من به واقع نتوانم شناخت اما توانم بیان آنکس را که به صدق و معرفت،تالى پیمبر خاتم صلى الله علیه و آله و سلم بود و اشرف نوع بنى آدم،و وصى بلا فصل مسلم،امیر مؤمنان على علیه السلام بود و رهبر عارفان کشش بخش دل و جان،و ادب آموز انس و جان،یاد آرم و نقل به مضمون کنم،باشد که روانها را آشنایى دهد

در ایام سالگرد عملیات کربلای چهار 

و به یاد طلبه فاضل، بسیجی دلاور، شهید والامقام سید مرتضی شفیعی

 مراسم پر فیض و روحبخش دعای ندبه  

در روز جمعه 1393/10/12 ساعت 7:30 صبح 

نماز خواندنی نیست بلکه اقامه کردنی است. از اینجاست که در هیچ آیه یا روایتی نگفته اند: نماز بخوانید ؛ بلکه همواره سخن از اقامه نماز است ؛ و اقامه یعنی استوار ساختن و برپا نمودن. چون نماز ستون دین است و ستون را نمی خوانند بلکه برپا می کنند. امّا کجا؟ در مسجد؟ نمازخانه؟ یا در صحنه ی جان. تک تک اعمال و گفتار نماز معانی ژرفی دارند که انسان نمازگزار باید آنها را در جان خود برپا دارد تا حقیقتاً بشود اهل نماز ؛ در غیر این صورت فقط نمازخوان است نه اهل نماز.

بعضی گفته‌اند: خدای متعال سه هزار نام دارد، هزار نام مخصوص فرشتگان مقرب است که آنان می‌دانند؛ هزار نام مخصوص پیامبران و نهصد و نود و نه نام مربوط به امت‌هاست. خدای سبحان از آن سه هزار نام یک نام را برای خود برگزیده و هیچ ملک مقرب و نبی مرسلی از آن خبر ندارد و این اسم را مخزون سر مکنون گویند.
از آن نهصد و نود و نه اسم که سهم امت‌هاست